Nam ista vestra: Si gravis, brevis;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Immo videri fortasse. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum essent dicta, discessimus.
Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Non laboro, inquit, de nomine. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Utilitatis causa amicitia est quaesita. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Non est igitur summum malum dolor. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Quae cum essent dicta, discessimus. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Sed nimis multa. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Summus dolor plures dies manere non potest? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; At hoc in eo M. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.
Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. At hoc in eo M.
Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Negare non possum.
